Toen Romana Vrede moeder werd van haar autistische zoon Charlie, viel haar ‘acteur-zijn’ helemaal op zijn plek: “Door mijn kunstenaarsblik ben ik oneindig nieuwsgierig en kan ik me goed inleven. Ik kan magie creëren en de wereld groter maken dan die feitelijk is.” Met Pieter van der Wielen praat ze over het belang van écht contact maken met elkaar, omdat we elkaar dan pas echt zien en meer van elkaar begrijpen. Over hoe we met zijn allen proberen aan ‘de norm’ te voldoen, terwijl niemand die echt haalt. “Het is een mindfuck. De Matrix noem ik dat.” En over hoe ze zich vrijer voelt op het toneel dan in het echte leven, omdat het 'oprechter' en 'kwetsbaarder' is. "Ik denk dat mensen op straat meer acteren dan ik ooit op het toneel heb gedaan."

Presentatie:

Pieter van der Wielen

Redactie:

Mira Zeehandelaar

Mixage:

Audiochef

Muziek:

Rufus van Baardwijk

Foto:

Merlijn Doomernik